Του Χρῆστου Γιανναρᾶ
Στο κομμάτι της οδού Σταδίου, από την Ομόνοια ώς την Κλαυθμώνος, ίσως
και τέσσερα στα πέντε καταστήματα έχουν κλείσει. Ή εικόνα από μόνη της
γεννάει πανικό.
Δεν έκλεισε τα καταστήματα η οικονομική
αποκλειστικά καταστροφή της χώρας. Ή ανυπαρξία κράτους προηγήθηκε. Οι
κυβερνήσεις ήξεραν μόνο να δανείζονται και να σκορπάτε, ήταν προκλητικά,
εξωφρενικά ανίκανες να λύσουν προβλήματα όπως των καθημερινών
διαδηλώσεων στο κέντρο της πρωτεύουσας. Ανίκανες να πατάξουν τις ορδές
των εγκληματιών «μπαχαλάκηδων». Ανίκανες να εξαλείψουν το αναιδέστατα
έκθετο στα πεζοδρόμια του κέντρου παρεμπόριο, αλλά και το εμπόριο του
θανάτου: την απροκάλυπτη διακίνηση ναρκωτικών και πορνείας στην καρδιά
της πόλης.
του Ερατοσθένη Καψωμένου από το Άρδην τ. 89
Ζούμε μια περίοδο πρωτοφανούς κρίσης, ίσως την πιο κρίσιμη στην ιστορία
της ανθρωπότητας. Αυτά που βλέπομε να συμβαίνουν γύρω μας ξεπερνούν τα
πιο εφιαλτικά σενάρια των έργων επιστημονικής φαντασίας. Τις δυο
τελευταίες δεκαετίες βρίσκεται σε εξέλιξη ένα παγκόσμιο πραξικόπημα, με
στόχο την ανατροπή των κατακτήσεων και της όποιας διεθνούς τάξης
κατάφεραν να παγιώσουν, στη βάση αρχών και αξιών κοινής αποδοχής, οι
αγώνες κι οι προσπάθειες των ανθρώπων μέσα στους δυο τρεις τελευταίους
αιώνες. Και στη θέση τους επιχειρείται να εγκαθιδρυθεί μια νέα τάξη
πραγμάτων, πρωτοφανών στη νεώτερη ιστορία, που ανατρέπει πλήρως την
κλασική παράδοση του ανθρωπισμού. Ένας από τους κύριους στόχους του εν
εξελίξει πραξικοπήματος είναι ο πολιτισμός, όπου εφαρμόζεται μια
στερεότυπη τακτική:
