Στην Ευρώπη, η κρίση εξακολουθεί να πλήττει πολλούς συμπολίτες μας. Τη στιγμή αυτή λαμβάνουμε σημαντικές αποφάσεις, στην πραγματικότητα όμως δεν έχουμε πείσει ακόμη τους πολίτες, τις αγορές ή τους διεθνείς εταίρους μας. Υπάρχουν ακόμη αμφιβολίες για το κατά πόσον ορισμένες χώρες είναι έτοιμες να προβούν σε μεταρρυθμίσεις και για το κατά πόσον ορισμένες άλλες είναι διατεθειμένες να επιδείξουν αλληλεγγύη, ούτως ώστε το ευρώ και το ευρωπαϊκό εγχείρημα να μην καταστούν αναστρέψιμα.
Η Ευρώπη χρειάζεται νέα κατεύθυνση. Η Ευρώπη χρειάζεται νέο τρόπο σκέψης.
Στην Ευρώπη, αυτό σημαίνει ότι πρέπει πρώτα να αποδεχθούμε ότι βρισκόμαστε όλοι στο ίδιο πλοίο. Πρέπει να παραμείνουμε ενωμένοι, ώστε να εξασφαλίσουμε την κλίμακα και την αποτελεσματικότητα που χρειαζόμαστε ως παγκόσμιος παίκτης, και να διασφαλίσουμε τις αξίες μας σε έναν κόσμο που αλλάζει. Αυτό που χρειαζόμαστε είναι μια Αποφασιστική Συμφωνία για την Ευρώπη. Δεν πρέπει να αφήσουμε καμιά αμφιβολία για την αποφασιστικότητά μας να προχωρήσουμε μαζί σε μεταρρυθμίσεις. Η συμφωνία αυτή επιβάλλει την ολοκλήρωση μιας ουσιαστικής και αυθεντικής οικονομικής ένωσης, που θα βασίζεται στην πολιτική ένωση.
Κατ’ αρχάς χρειαζόμαστε ανάπτυξη. Σε εθνικό επίπεδο, αυτό σημαίνει διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που αναβάλλονταν επί δεκαετίες, σημαίνει αντιμετώπιση οργανωμένων συμφερόντων, καθώς και μεταρρύθμιση της αγοράς εργασίας, για να επιτύχουμε τον συνδυασμό ασφάλειας και ευελιξίας. Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, πρέπει να επιδείξουμε μεγαλύτερη αποφασιστικότητα, ώστε να καταργήσουμε τους φραγμούς, είτε αυτοί είναι φυσικοί είτε οικονομικοί είτε ψηφιακοί. Πρέπει, επίσης, να συμφωνήσουμε για έναν προϋπολογισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης αφιερωμένο στις επενδύσεις, την ανάπτυξη και τη μεταρρύθμιση.
Η επιτυχία θα εξαρτηθεί από την ύπαρξη ισονομίας και δικαιοσύνης. Σε ορισμένα σημεία της Ευρώπης γινόμαστε μάρτυρες μιας πρωτόγνωρης κοινωνικής αναταραχής. Δεν συμφωνώ ότι το ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο έχει πεθάνει. Ένα αποτελεσματικό σύστημα κοινωνικής προστασίας, που συνδράμει όλους όσοι χρειάζονται βοήθεια, δεν αποτελεί εμπόδιο για την ευημερία.
Σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση εφαρμόζονται τη στιγμή αυτή μέτρα μεταρρύθμισης και δημοσιονομικής εξυγίανσης. Έχουν δημιουργηθεί κοινά χρηματοοικονομικά δίκτυα ασφαλείας, και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα έχει αποδείξει ότι στηρίζει το ευρώ με συνέπεια. Το φθινόπωρο αυτό φθάνουμε σε ένα σημείο καμπής σε σχέση με την Ελλάδα. Αν η Ελλάδα εξαλείψει κάθε αμφιβολία σχετικά με την προσήλωσή της στις μεταρρυθμίσεις, και αν όλες οι άλλες χώρες εξαλείψουν κάθε αμφιβολία σχετικά με την αποφασιστικότητά τους να παραμείνει η Ελλάδα στη ζώνη του ευρώ, μπορούμε να το επιτύχουμε. Αν η Ελλάδα τηρήσει τις δεσμεύσεις της, θα πρέπει να μείνει στην οικογένειά μας. Η Ελλάδα θα πρέπει να παραμείνει στο ευρώ.
Η διασφάλιση της ακεραιότητας του ευρώ είναι η πλέον επιτακτική μας πρόκληση. Αυτό αποτελεί κοινή ευθύνη των κρατών μελών και των κοινοτικών θεσμικών οργάνων. Όλοι οι παράγοντες θα πρέπει να σεβαστούν την ανεξαρτησία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Πρέπει να ολοκληρώσουμε την οικονομική και νομισματική ένωση. Πρέπει να δημιουργήσουμε μια τραπεζική ένωση και μια δημοσιονομική ένωση.
Η κρίση κατέδειξε ότι, όταν οι τράπεζες έγιναν διακρατικές, οι κανόνες και η εποπτεία παρέμειναν υπό εθνικό έλεγχο. Όταν τα πράγματα έφθασαν σε αδιέξοδο, εκείνοι που έπρεπε να πληρώσουν τον λογαριασμό ήταν οι φορολογούμενοι. Την εβδομάδα αυτή προτείναμε έναν ενιαίο ευρωπαϊκό μηχανισμό εποπτείας -ένα τεράστιο άλμα- ως εφαλτήριο προς την τραπεζική ένωση, που θα αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη στην επιτήρηση των τραπεζών.
Χρειαζόμαστε επίσης δημοσιονομική ένωση για την Ευρώπη. Οι οικονομικές αποφάσεις που λαμβάνει ένα κράτος μέλος έχουν αντίκτυπο στα υπόλοιπα. Για τον λόγο αυτό, χρειαζόμαστε ενισχυμένη συνεργασία για την οικονομική πολιτική, που θα τίθεται σε εφαρμογή από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ως ανεξάρτητη ευρωπαϊκή Αρχή. Η Επιτροπή θα δημοσιεύσει το φθινόπωρο αυτό ένα σχέδιο δράσης, που θα προβλέπει νομικούς κανόνες για την εμβάθυνση της οικονομικής και νομισματικής ένωσης.
Αν θέλουμε να επιτύχει η οικονομική και νομισματική ένωση, πρέπει να αναλάβουμε παράλληλη δράση για μια πολιτική ένωση. Για να το επιτύχουμε, πρέπει να αναπτύξουμε έναν ευρωπαϊκό δημόσιο χώρο, όπου τα ευρωπαϊκά προβλήματα θα συζητούνται από ευρωπαϊκή σκοπιά. Ο καλύτερος τρόπος να επιτευχθεί αυτό είναι να ενισχυθεί το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και να αναδυθούν πραγματικά ευρωπαϊκά πολιτικά κόμματα. Σ' αυτό θα συμβάλουν όλα τα ευρωπαϊκά πολιτικά κόμματα, αν προτείνουν τον δικό τους υποψήφιο για το αξίωμα του Προέδρου της Επιτροπής στις εκλογές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, το 2014.
Πολιτική ένωση σημαίνει επίσης ότι πρέπει να εργαστούμε περισσότερο για να ανταποκριθούμε στον παγκόσμιο ρόλο μας. Οι πολίτες μας και η νέα παγκόσμια τάξη χρειάζονται, σήμερα περισσότερο από ποτέ, μια δραστήρια Ευρώπη με δύναμη επιρροής. Μια Ευρώπη που να υποστηρίζει τις αξίες της. Η αποτρόπαια κατάσταση στη Συρία μας υπενθυμίζει ότι δεν είναι δυνατόν να παραμένουμε παρατηρητές.
Θα πρέπει να στραφούμε προς την ομοσπονδία εθνικών κρατών. Όχι προς ένα υπερκράτος, αλλά προς μια δημοκρατική ομοσπονδία εθνικών κρατών, που θα μπορεί να επιλύει τα κοινά μας προβλήματα, με την κοινή κυριαρχία, κατά τρόπον ώστε κάθε χώρα να διαθέτει καλύτερα εφόδια για να ελέγχει το μέλλον της.
Προς τον σκοπό αυτό θα απαιτηθεί, σε τελική ανάλυση, νέα Συνθήκη. Και τότε θα πρέπει να διεξαχθεί μια ευρεία συζήτηση σε όλη την Ευρώπη. Η Ευρώπη δεν μπορεί να είναι τεχνοκρατική, γραφειοκρατική ή διπλωματική. Πρέπει να είναι ακόμη πιο δημοκρατική. Πριν από τις προσεχείς εκλογές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, η Επιτροπή θα παρουσιάσει τις ιδέες της για το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Θα υποβάλουμε εγκαίρως ξεκάθαρες ιδέες για τη συζήτηση αυτή όσον αφορά την τροποποίηση της Συνθήκης.
Ενώ η βαθύτερη ολοκλήρωση είναι απαραίτητη για τη ζώνη του ευρώ και τα μέλη της, η ολοκλήρωση αυτή θα πρέπει να είναι ανοιχτή σε όλα τα κράτη μέλη. Στην Ευρώπη δεν χρειαζόμαστε άλλα τείχη που να μας χωρίζουν.
Αυτή είναι η τάξη μεγέθους των αποφάσεων που θα πρέπει να λάβουν τα κράτη μέλη και οι πολίτες τους σε εύθετο χρόνο. Πρέπει να χρησιμοποιήσουμε τις εκλογές του 2014 για να κινητοποιήσουμε όλες τις φιλοοευρωπαϊκές δυνάμεις. Δεν θα πρέπει να επιτρέψουμε στους λαϊκιστές και τους εθνικιστές να επιβάλουν ατζέντα άρνησης. Πιστεύω ότι όλοι εκείνοι που αποκαλούν τους εαυτούς τους Ευρωπαίους πρέπει να υψώσουν το ανάστημά τους και να αναλάβουν την πρωτοβουλία αυτής της συζήτησης. Διότι ακόμη πιο επικίνδυνη από την αδιαφορία και από τον σκεπτικισμό των αντιευρωπαϊστών είναι η αδιαφορία και η απαισιοδοξία των ευρωπαϊστών.
Πολλοί θα αντιτείνουν ότι το σχέδιο αυτό είναι υπερβολικά φιλόδοξο, ότι δεν είναι ρεαλιστικό. Διαφωνώ. Η ρεαλιστική πορεία προς τα εμπρός είναι εκείνη που μας κάνει ισχυρότερους και πιο ενωμένους. Αν η ζυγαριά μας γέρνει, ας γείρει προς τη μεριά της ελπίδας. Μπορούμε να το επιτύχουμε. Αν αισθανόμαστε υπερήφανοι που είμαστε Ευρωπαίοι. Αν καταβάλουμε κοινή προσπάθεια. Οι προηγούμενες γενιές μπόρεσαν να αντεπεξέλθουν σε μεγαλύτερες προκλήσεις. Τώρα είναι η σειρά αυτής της γενιάς να δείξει ότι αίρεται στο ύψος των περιστάσεων.
ΖΟΖΕ ΜΑΝΟΥΕΛ ΜΠΑΡΟΖΟ
Πρόεδρος Ευρωπαϊκής Επιτροπής
Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ
14/9/12
-
No comments:
Post a Comment