von Wolfgang Tucek
Leitartikel. Griechenlands Euro-Abschied wäre weit teurer, als es weiterzufinanzieren.
Bis
zu den Wahlen im September will Berlin nicht über Griechenland,
Portugal und Bankenunion reden. Sie alle bedeuten, dass deutsche
Steuerzahler oder Banken Geld verlieren könnten. Ganz ähnlich verhalten
sich Österreichs Regierungsparteien vor ihren Wahlen. Dabei glaubt nach
den jüngsten Zinsausschlägen niemand mehr, dass Griechenland schon Ende
nächsten Jahres an die Märkte zurückkehrt.
Der Abbau des
Schuldenbergs von mehr als 300 Milliarden Euro kann den Griechen aus
eigener Kraft kaum gelingen. Da fast zwei Drittel davon den Euroländern
gehören, ist leicht zu erraten, wer zur Kasse gebeten wird. Wien hängt
im schlimmsten Fall mit mehr als fünf Milliarden Euro drinnen, Berlin
ungefähr mit zehn Mal so viel.
Δριμύτατη κριτική κατά των υπουργών Οικονομικών της Ευρωπαϊκής
Ενωσης, εξαπολύει μέσα από τις σελίδες της El Pais σε σημερινό άρθρο
του-μανιφέστο υπέρ της Μεγαλονήσου με τον εύγλωττο τίτλο «Προς υπεράσπιση της Κύπρου» (En defensa de Chipre) ο πρώην υπουργός Εξωτερικών της Ισπανίας Μιγκέλ Ανχελ Μορατίνος, κατηγορώντας τους ευθέως ότι «αγνόησαν τη διεθνή και εθνική πραγματικότητα» και το γεωπολιτικό ρόλο της χώρας.
Ο υπουργός της κυβέρνησης Θαπατέρο, καταγγέλλει τους ευρωπαίους
αξιωματούχους ως υπεύθυνους για τη μεταστροφή του φιλοευρωπαϊκού
κλίματος στη Μεγαλόνησο, και την διολίσθηση από τους διθυράμβους της
ένταξης στο «ευρωπαϊκό κλαμπ» το 2003 στις σημερινές διαδηλώσεις και το
αίτημα περί εξόδου από το ευρώ.
Γράφει η Σοφία Βούλτεψη (ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΖΩΝΗ)
Ας τα πάρουμε πάλι από την αρχή:
1. Το ΔΝΤ διακατέχεται από
σειρά ιδεοληψιών με σκοπό την ενίσχυση του ανταγωνισμού και την μείωση
της ανεργίας. Προς αυτήν την κατεύθυνση επιβάλλει – σε όποια χώρα πάει –
άμεση υποτίμηση του νομίσματος και μείωση του μισθολογικού κόστους στον
ιδιωτικό τομέα.
Αυτά είναι γνωστά από τότε που… βγήκε το ΔΝΤ
και επομένως όποιος δεν ήθελε να τα εφαρμόσει όφειλε να μην προσφύγει σε
μηχανισμό όπου μετέχει το ΔΝΤ και να μην δεχθεί δάνειο από το Ταμείο.
Πολύ περισσότερο που η Ελλάδα ήταν στο ευρώ και επομένως δεν είχε νόμισμα να υποτιμήσει.
Του Θανάση Παπαδή
Και όμως κάτι μας διαφεύγει. Όλο αυτό το σκηνικό που έχει στηθεί γύρω από το ελληνικό πρόβλημα έχει πάρα μα πάρα πολλά κενά.
Από την μία έχουμε την τρόικα να προβάλλει συνεχείς απαιτήσεις, με τις
περισσότερες φορές αυτές να κινούνται στην σφαίρα της «εκδίκησης» της
κοινωνίας και της χώρας. Από την άλλη έχουμε τους ευρωπαίους ηγέτες που
κάθε μέρα λένε τα καλύτερα λόγια για την Ελλάδα.
Ωστόσο η δόση δεν έρχεται η αγωνία παραμένει, το κλίμα είναι φορτισμένο και η ύφεση βαθαίνει.
