von Wolfgang Tucek
Leitartikel. Griechenlands Euro-Abschied wäre weit teurer, als es weiterzufinanzieren.
Bis
zu den Wahlen im September will Berlin nicht über Griechenland,
Portugal und Bankenunion reden. Sie alle bedeuten, dass deutsche
Steuerzahler oder Banken Geld verlieren könnten. Ganz ähnlich verhalten
sich Österreichs Regierungsparteien vor ihren Wahlen. Dabei glaubt nach
den jüngsten Zinsausschlägen niemand mehr, dass Griechenland schon Ende
nächsten Jahres an die Märkte zurückkehrt.
Der Abbau des
Schuldenbergs von mehr als 300 Milliarden Euro kann den Griechen aus
eigener Kraft kaum gelingen. Da fast zwei Drittel davon den Euroländern
gehören, ist leicht zu erraten, wer zur Kasse gebeten wird. Wien hängt
im schlimmsten Fall mit mehr als fünf Milliarden Euro drinnen, Berlin
ungefähr mit zehn Mal so viel.
Την Πέμπτη 20 Δεκεμβρίου, γιά διάφορες
δουλειές γύρισα όλη την Αθήνα. Πήγα Αμπελόκηπους, Αλεξάνδρας, Ομόνοια,
Σύνταγμα, Κολωνάκι, Κεραμεικό, Θησείο. Δεν είδα πολλούς μετανάστες, αλλά
κυρίως Έλληνες, ένα απαθλιωμένο, κακοντυμένο, δυστυχισμένο πλήθος, που
θύμιζε φωτογραφίες από την κατοχή. Παντού βρώμα, σκουπίδια, πλήθη
αστέγων, ζητιάνοι, άνθρωποι που κοιμόντουσαν σε κιβώτια σε στοές ή
τυλιγμένοι με κουβέρτες σε εισόδους πολυκατοικιών, αδέσποτα σκυλιά.
Σκέτη φρίκη. Κατέβηκα πεζός την Ερμού, μέχρι την Ασωμάτων έβλεπα
συνέχεια κλειστά ή άδεια μαγαζιά. Στον Κεραμεικό μικροπωλητές χωρίς
πελάτες, εστιατόρια της πάλαι ποτέ διαλαμψάσης τουριστικής εποχής
περίμεναν μάταια πελατεία. Αυτή δεν ήταν η Αθήνα, ήταν μία τριτοκοσμική
πόλη. Όταν γύρισα τα Βαλκάνια ανάμεσα σε δύο πολέμους, το 1997, οι
πόλεις τους, αν και πάμπτωχες, δεν ήταν σε τέτοια κατάσταση.
Σύμφωνα με έρευνα του Πανεπιστημίου του Στάνφορντ στην Καλιφόρνια οι
διανοητικές και συναισθηματικές ικανότητες του ανθρώπου τείνουν να
ελαττώνονται στην πάροδο των χρόνων.
Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι τα γονίδια που συνδέονται με την
εγκεφαλική ικανότητα είναι ιδιαίτερα ευάλωτα σε μεταλλάξεις και η
«φυσική επιλογή» δεν αποκλείει αυτές τις μεταλλάξεις καθώς πλέον
χρειαζόμαστε ολοένα και λιγότερη νοημοσύνη προκειμένου να επιβιώσουμε.
Ο επικεφαλής της έρευνας και του Εργαστήριου Γενετικής του Στάνφορντ
καθηγητής Τζέραλντ Κράμπτρη θεωρεί ότι η ανθρώπινη νοημοσύνη έφτασε το
ζενίθ της χιλιάδες χρόνια πριν και από τότε σταδιακά μειώνεται.