Οι
εξεγερμένοι της Συρίας προειδοποίησαν χθες Παρασκευή, 21/12/12, ότι θα
έχουν ως στόχο το διεθνές αεροδρόμιο του Χαλεπίου. Η δήλωση αυτή γίνεται
μετά την πρώτη άμεση στοχοποίηση πολιτικού αεροπλάνου που ετοιμαζόταν
αν απογειωθεί και ήταν η πρώτη κατά την 21-μηνών εξέγερσή τους, μετέδωσε
το Reuters.
Η επίθεση της Πέμπτης είναι ένα άλλο σημάδι της
αυξανόμενης αυτοπεποίθησης των ανταρτών στις δυνάμεις τους καθώς άρχισαν
και επιθέσεις στην κεντρική επαρχία Χάμα στοχεύοντας σε εδαφικές
κατακτήσεις που θα κόψουν τις γραμμές ανεφοδιασμού του στρατού και θα
αυξήσουν την πίεση στην πρωτεύουσα Δαμασκό νότια.
Του Νικου Κωνστανταρα
Δεν έχει τέλος αυτό το ψυχόδραμα που ζει η χώρα κάθε φορά που η
κυβέρνηση αναγκάζεται να πάρει αυστηρά δημοσιονομικά μέτρα και να
υιοθετήσει μεταρρυθμίσεις, ώστε η τρόικα των δανειστών να ελευθερώσει
την επόμενη δόση και να αποτρέψει τη χρεοκοπία μας. Κάθε φορά, όμως, τα
πράγματα γίνονται πιο δύσκολα. Με τα γεγονότα των τελευταίων ημερών,
εγείρεται το ερώτημα αν η κοινωνία μας είναι δομημένη έτσι ώστε η
καταστροφή να μοιάζει αναπόφευκτη. Φτάσαμε να ελπίζουμε ότι οι εταίροι
μας, αν τους συμφέρει για δικούς τους λόγους, θα βρουν τρόπο να μας
κρατήσουν στην Eυρωζώνη – επειδή οι δικές μας πολιτικές δυνάμεις
αδυνατούν.
-
Εδώ και τρία περίπου χρόνια ο ελληνικός
λαός υφίσταται τα πάνδεινα, στον οικονομικό, κοινωνικό, πολιτικό και
εργασιακό τομέα, αλλά κυρίως υφίσταται έναν άνευ προηγουμένου πόλεμο
στον τομέα της παιδείας και του πολιτισμού, στον τομέα της ψυχικής και
συναισθηματικής ισορροπίας, καθώς και στον τομέα της ηθικής, δηλαδή εν
ολίγοις συμβαίνει αυτό που περιγράφει η Naomi Klein αναλύοντας το
«Δόγμα του Σοκ» και ο Alan Watt περιγράφοντας το «Σοκ και Δέος».1 Κι
ενώ ο λαός αυτός καθημερινά χάνει και κάτι, το οποίο κέρδισε με αίμα
και ιδρώτα, εν τούτοις δεν δείχνει καμία πρόθεση για να αντιδράσει. Και
βέβαια, μιλώντας για αντίδραση, δεν εννοούμε τις χλιαρές ....
συγκεντρώσεις
«αγανάκτησης», αλλά δυναμικές και ουσιαστικές: Όπως αντέδρασαν οι
Αγγλίδες νοικοκυρές την δεκαετία του’70, που για μήνες δεν αγόρασαν
κρέας, μέχρι οι τιμές να πέσουν σε λογικά επίπεδα, όπου και παραμένουν
δεκαετίες τώρα. Ή όπως αντέδρασαν οι Αργεντίνες που με το κροτάλισμα
των κατσαραλών έδιωξαν κακήν-κακώς το Δ.Ν.Τ. και τα άλλα καρτάλια από
την χώρα τους.
Πρέπει να παραμείνουμε ενωμένοι, ώστε να εξασφαλίσουμε την
κλίμακα και την αποτελεσματικότητα που χρειαζόμαστε ως παγκόσμιος
παίκτης, και να διασφαλίσουμε τις αξίες μας σε έναν κόσμο που αλλάζει
Στην Ευρώπη, η κρίση εξακολουθεί να πλήττει πολλούς συμπολίτες
μας. Τη στιγμή αυτή λαμβάνουμε σημαντικές αποφάσεις, στην πραγματικότητα
όμως δεν έχουμε πείσει ακόμη τους πολίτες, τις αγορές ή τους διεθνείς
εταίρους μας. Υπάρχουν ακόμη αμφιβολίες για το κατά πόσον ορισμένες
χώρες είναι έτοιμες να προβούν σε μεταρρυθμίσεις και για το κατά πόσον
ορισμένες άλλες είναι διατεθειμένες να επιδείξουν αλληλεγγύη, ούτως ώστε
το ευρώ και το ευρωπαϊκό εγχείρημα να μην καταστούν αναστρέψιμα.
